دوشنبه ۵ آذر ۱۴۰۳ |۲۳ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 25, 2024
نشست علمی علامه میرحامد حسین در بنیاد امامت

حوزه/ به مناسبت هجدهم ماه صفر سالروز درگذشت علامه میر حامد حسین، دبیرخانه کنگره بین‌المللی بزرگداشت علامه میرحامد حسین لکهنوی نشستی علمی را برگزار نمود.

به گزارش خبرگزاری حوزه، به مناسبت هجدهم ماه صفر سالروز درگذشت علامه میر حامد حسین، نشستی علمی با عنوان «علامه میرحامد حسین (صاحب عبقات) احیاگر فرهنگ امامت در دوره معاصر» در بنیاد امامت و با حضور پژوهشگران و محققان و با سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین نجم‌الدین طبسی و حجت‌الاسلام والمسلمین علیزاده موسوی در قم برگزار شد.

در ابتدای این نشست حجت‌الاسلام مهدی اسفندیاری دبیر علمی کنگره با اشاره به سالروز درگذشت علامه میرحامد حسین به بیان شخصیت این عالم برجسته پرداخت و گفت:‌ کتاب «عبقات‌الانوار» نوشته مرحوم علامه میرحامد حسین را می‌توان بدون شک بزرگترین موسوعه امامتی شیعه دانست.

وی در ادامه بیان کرد دبیرخانه کنگره علامه میرحامد حسین تا کنون ۸ پیش نشست علمی را برگزار نموده است که در این پیش‌نشست‌ها محققان تا حدودی با شخصیت، آثار و سبک علمی علامه میرحامد حسین در نگارش کتاب عبقات‌الانوار آشنا شده‌اند و این نشست‌ها باعث شده است که جایگاه علمی مرحوم علامه و کتاب عبقات‌الانوار تبدیل به  محوری مهم برای پژوهش بسیاری از محققان علاقه مند گردد.

«علامه میرحامد حسین الگوی اخلاص و مجاهدت علمی»

در ادامه این نشست حجت‌الاسلام والمسلمین نجم‌الدین طبسی به ایراد سخنان خود پرداخت و با اشاره به مقام علمی علامه میرحامد حسین، گفت: خداوند موهبتی ویژه را به این علامه عطا نمود که توانست با طول عمر نه چندان زیاد خود که در حدود ۶۰ سال داشت، تألیفات بسیاری داشته باشد که از مهم‌ترین این تألیفات می‌توان از کتاب «عبقات‌الانوار» نام برد.

وی در این‌باره افزود: هر یک علما  به یکی از تألیفات خود شهرت پیدا کرده‌اند مثل علامه مجلسی که به کتاب بحارالانوار شهرت یافته است، مرحوم علامه نیز به کتاب «عبقات‌الانوار» شهرت پیدا کرده است که ایشان با نگارش این کتاب، به دفاع از ولایت و امامت پرداخت که در توصیف این کتاب زبان آدمی الکن است.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در زمینه اقدامات و زحمات علامه میرحامد حسین گفت: نقل شده است که ایشان تا آخرین روزهای عمر بابرکت خود مشغول به دفاع از حریم اهل‌بیت (ع)‌ بوده است به‌گونه‌ای که گفته‌اند که روزهای آخر عمر شریفش باتوجه به کسالتی که پیدا کرده بودند، کتاب‌ها را روی سینه خود می‌گذاشتند و به انشا و املا مطالب می‌پرداختند.

وی در ادامه اظهار کرد چندی پیش سفری به هند داشتم و در آن سفر متوجه شدم که مطالبی و کتبی در کتابخانه‌های هند وجود دارد که دسته‌بندی شده است ولکن هنوز روی آنها کار نشده است.

استاد حوزه علمیه با اشاره به عصری که مرحوم علامه میرحامد حسین می‌زیست بیان کرد: دهلوی در آن زمان کتابی را با عنوان «تحفه اثنی عشریه» نوشت که اتهام‌ها و دروغ‌های بسیاری را به شیعه وارد کرد و مرحوم علامه میرحامد حسین با اینکه سطح ایشان از دهلوی بسیار بالاتر بود، در قالب مجلداتی و به صورت عالمانه ردیه‌ای بر این کتاب نوشت. ایشان توانست در این کتاب با ارائه آیات و روایتی به اثبات ادله امامت بپردازد.

وی در پایان سخنان خود به توصیف مرحوم آقا بزرگ تهرانی از کتاب «عبقات‌الانوار» در جلد ۱۵ کتاب «الذریعة الی تصانیف الشیعة» اشاره نموده و علاقه مندان را به مطالعه این بخش از کتاب برای آشنایی با عبقات الانوار توصیه نمودند.

«احیای تاریخ تشیع در هند احیای یک تمدن است»

 سخنران دیگر این نشست حجت الاسلام والمسلمین سید مهدی علیزاده موسوی بود که با تقدیر از برگزار کنندگان این نشست به ویژه حجت الاسلام والمسلمین محمد تقی سبحانی رئیس  کنگره، سخنان خود را آغاز نموده و تلاش‌های صورت گرفته در این زمینه را نه تنها تلاش برای احیای یک تفکرو اندیشه بلکه تلاش برای بازسازی یک تمدن برجسته دانست.

وی در ابتدای سخنان خود به دو پرسش اساسی در ارتباط با موضوع نشست اشاره نمود.

«ضرورت واکاوی چرایی افول تمدن شیعی در شبه قاره»

حجت الاسلام والمسلمین علیزاده موسوی پرسش اول خود را با این مقدمه مطرح نمود که می دانیم شبه قاره و هندوستان به لحاظ جمعیت مسلمان و پس از آن جمعیت شیعه دومین رتبه را در جهان داراست و همچنین شیعه در تاریخ شبه قاره از سابقه ای درخشان برخوردار بوده است که علمایی برجسته همچون سید دلدار علی و فرزندان و نوادگان ایشان مانند سلطان العلما، سید العلما، خلاصه العلما و مرحوم مفتی محمد قلی و فرزندان و نوادگان ایشان مانند علامه میرحامد حسین ، اعجاز حسین ، ناصرا لمله و سعیدالمله از این جمله هستند.

همچنین در بعد سیاسی نیز در میان شیعیان خاندان‌هایی چون پادشاهان اوده ، بهمنیان و قطب شاهیان را شاهدیم که حضور جدی در تاریخ شبه قاره داشتهاند و نام شیعه را پر آوازه نموده اند. حال سؤال این است که با وجود این جمعیت و این سابقه تاریخی در طول ۱۵۰ سال چه اتفاقی افتاد که اکنون اثری از آن افتخارات نه در بعد علمی و نه در بعد سیاسی وجود دارد و شیعه دیگر از آن جایگاه  برخوردار نیست؟، مطالعه در این زمینه از آن جهت اهمیت دارد که اگر با آن عوامل و شرایط آشنا نشویم ممکن است جامعه ما نیز به همان سرنوشت مبتلا شود.

«ضرورت تاسیس رشته ای علمی با موضوع علامه میرحامد حسین در گرایش‌های مختلف»

پرسش دومی که توسط سخنران مطرح گردید ناظر به ضرورت باز شناسی شخصیت ، آثار و روش های علمی علامه میرحامد حسین بود.

وی در این زمینه به تلاش مراکز علمی اهل سنت در راستای شناخت و معرفی شخصیتی همچون ابن تیمیه اشاره نمودند که تا کنون بیش از هزار عنوان پایان نامه در این موضوع نگاشته شده و رشته ابن تیمیه شناسی تاسیس شده است.

از سوی دیگر میدانیم که منابع اصلی شیعه در دفاع از اندیشه تشیع در موضوع امامت و مقابله با اندیشه‌های دشمنان تشیع محدود به چند اثر است که سایر آثار از آنها الهام گرفته و بهره برده اند و عبقات مهمترین آنها به شمار می رود.حال پرسش این است که چرا رشته‌ای علمی تاسیس نمیشود که در گرایش‌های مختلف زندگی ، شخصیت ، کتابشناسی آثار علمی و مهمتر از همه روش علمی علامه میر حامد حسین را در ابعاد مختلف مورد بررسی قرار داده و آن را به همگان معرفی نماید؟

اهمیت مجاهدت‌های علمی علامه در مواجهه با اندیشه های ضد شیعی

حجت الاسلام والمسلمین علیزاده در ادامه بیانات خود به تبیین اهمیت و جایگاه مجاهدت‌های علمی علامه میرحامد حسین در مواجهه با اندیشه های ضد شیعی در شبه قاره و اثر آن در جهان امروز پرداخت.

وی در این زمینه به این نکته اشاره نمود که تاریخ شبه قاره نشان می دهد اهل سنت در این منطقه گرایش های ماتریدی - حنفی داشته اند. می دانیم که ابو منصور ماتریدی در میان بزرگان از عالمان سنی نزدیکترین تفکر را به اندیشه های شیعی داشت به گونه ای که برخی وی را متشیع دانسته اند. از سوی دیگر ابو حنیفه و مذهب او نیز اهل رأی بوده و با حدیث گرایی زاویه داشتند، اما مشاهده می کنیم که از قرن یازدهم به بعد در اثر تلاش‌هایی که شاه ولی الله دهلوی و پس از او فرزندش شاه عبدالعزیز دهلوی داشتند این جریان ماتریدی – حنفی به جریانی حدیث گرا تغییر مسیر می دهد.

آثار شاه ولی الله که با عنوان محدث دهلوی شناخته می شود به آثار ابن تیمیه پهلو زده و اندیشه های او به ویژه در موضوع توحید و شرک بسیار به اندیشه های ابن تیمیه نزدیک است.ترویج این اندیشه ها در شبه قاره توسط شاه ولی الله و فرزندش شاه عبدالعزیز و دیگر افرادی مانند فیض آبادی جریان‌های ضد شیعه را به وجود می آورد. در این شرایط بود که مرحوم علامه میرحامد حسین به میدان آمد و با تألیف آثاری مانند شوارق النصوص و استقصاء الافحام و در نهایت عبقات الانوار به مقابله با این جریان پرداخت. اهمیت این تلاش علمی علامه زمانی روشن می شود که بدانیم تحفه اثنا عشریه گرچه از جایگاه علمی خوبی برخوردار نبود اما با توجه به جایگاه سیاسی و اجتماعی نویسنده آن یعنی شاه عبدالعزیز تاثیر فراوانی در شبه قاره به جا گذاشته بود.

علامه میرحامد حسین با تالیف کتاب عبقات الانوار توانست جایگاه تحفه اثنا عشریه و تأثیر آن در میان مسلمانان را از بین ببرد و این اثرگذاری تا کنون نیز ادامه داشته و افراد فراوانی با مراجعه به این کتاب و بهره گیری از استدلال‌های علامه میرحامد حسین مسیر هدایت را شناخته و مستبصر شده اند که نمونه های آن به ویژه در میان عالمان اهل سنت قابل توجه است و این نکته ضرورت توجه به این عالم برجسته و احیای آثار او را دوچندان می نماید.

تاکید مجدد بر تاسیس رشته ای با موضوع علامه میرحامد حسین در گرایش‌های مختلف پایان بخش بیانات این سخنران نشست بود.

رونمایی از سایت کنگره بین المللی علامه میرحامد حسین رحمه الله

در پایان این جلسه از قالب و ساختار جدید سایت کنگره رونمایی شد که در این زمینه حجت الاسلام اسفندیاری دبیر علمی کنگره توضیحاتی ارائه نموده  و اظهار امیدواری کرد که با پیگیری های صورت گرفته جهت پشتیبانی علمی و فنی، در آینده نزدیک این سایت بتواند نیاز پژوهشگران علاقه مند را در زمینه تحقیق های مربوط به علامه میرحامد حسین برطرف نموده و به مرجعی برای این تحقیقات تبدیل شود.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha